|
Huwelijk
|
|
‘Om een geliefd persoon aan je te binden, koop je een lint van zeven yard; bij het verlaten van de winkel zie je omhoog en vraag je het sterrebeeld dat dan regeert, dat die persoon aan je gebonden mag blijven; je draagt verder dat lint om je buik.’ (A505)
‘Twee geliefden mogen elkaar geen witte zakdoek geven en evenmin sloffen en ook geen parfum.’ (B1367)
‘De kolibrie is een mooi vogeltje, maar moeilijk levend in een val te vangen. Men vangt het met honing waarin wijn is vermengd. Heb je er twee, een mannetje en een wijfje, dan… lees verder »
|
|
|
Opvoeding
|
|
Een vrouw zegt tot haar buurvrouw: ‘Opdat mijn kinderen die van jou niet bederven en die van jou de mijne niet, laat ik mijn kinderen alleen binnen de koraal spelen.’
‘Om een kind zoet te houden kookte de moeder wat anezak, drie pitjes, en deed er wat suiker bij. Ze maakte een soort speen van goed en doopte die in het kooksel.’ (B2377)
Een oude man denkt na en zegt: ‘Als wij de kunst verstaan met elkaar te leven, hebben we kultuur.’
‘Kan een kind niet goed praten, dan schiet men een chuchubi, de beste prater van… lees verder »
|
|
|
Geboorte
|
|
Een vrouw beweert: ‘Of iemand zwanger is, hoeft niemand mij te vertellen. Ik zie het meteen, maar kan niet uitleggen waaraan.’
‘Vroeger, als je zwanger was en je lichaam werd te stijf, dan waste je je buik met blauwe zeep om de irritatie te verdrijven, of je wreef hem in met slaolie. De ouden zeiden dat dan het kind in de buik eveneens van die verlichting profiteerde.
Kadushi eten gaf je een gemakkelijke bevalling, want dat maakt de binnenkant van het lichaam slap en glad, zodat het kind vlot ter wereld komt. Oude vroedvrouwen hielpen de moeders met… lees verder »
|
|
|
Pipita
|
|
Papa heeft duidelijk laten merken, dat hij allerminst tevreden is over de jongeman, waarmee zijn dochter bevriend is.
Maar nu breekt hij los. Met de vaart waarmee hij de koraal binnenreed, was al te merken, dat er onweer op komst was.
‘En nou is het uit met die knul. Helemaal uit, en voorgoed! Zo niet, dan ga je nu, op staande voet, mijn huis uit. Een snotneus van zeventien die ik op Campo ontmoet, trouwen met mijn dochter, dat nooit!’
Curaçaoënaars vormen een raadselachtig unicum in de volkengemeenschap.
Ze bezitten namelijk geen zin voor humor. Een merkwaardige lacune.
Het… lees verder »
|
|
|
Huwelijk
|
|
De verloving, precies zoals die in Noord-Europa gebruikelijk is, kent men hier niet, maar in wezen is het: pidi na cas, het gevraagd om thuis te komen, gelijk aan wat verloving inhoudt. Na de kennismaking schrijft de jongen een mooie brief aan de ouders van het meisje, waarin hij zijn verlangen kenbaar maakt. Is hij persona grata, dan is het hem toegestaan om met de ouders te komen praten en dit heet: pidi na cas.
Op een goede dag (maar het meisje heeft er wel voor gezorgd, dat de ouders weten, dat er op die dag kans bestaat op… lees verder »
|
|
|
Opvoeding
|
|
Het is als een wet van Meden en Perzen dat de vrijheid van een groot meisje aan strenge banden moet worden gelegd, terwijl de grote jongens bijna volkomen vrijheid genieten. Dat er ook vroeger tegen deze beknotting wel bezwaren zijn gemaakt, bewijst een oud liedje, waarin een jongedame zelf aan het woord is: ‘Mama wil niet, dat ik hierheen ga. Mama wil niet, dat ik daarheen ga. Mama moet mij in een glazen kastje opsluiten en dan naar een zusterklooster sturen.’ (opn. 247).
De pedagogische stelling, dat de eerste kinderjaren de belangrijkste zijn voor de vorming van een kind,… lees verder »
|
|