Psyche
|
|
Twee bordjes met spreuken zie je bijzonder vaak in de huizen opgehangen: Wat je hier hoort en ziet, laat dat hier als je weggaat. En: Behandel iedereen goed maar vertrouw niemand.
‘Op een feest van alle vogels was de kip ook uitgenodigd. Ze dansten aan een stuk door, behalve de kip, die bleef heel stil zitten. Ze vroegen haar waarom alleen zij niet meedeed. Ze antwoordde: Er is niemand uit mijn omgeving. Zo is het; als er geen mensen zijn die je begrijpen, heb je geen gesprek.’ (B2225)
‘Van het verhaal van de pauw die danste kun je… lees verder »
|
|
Varia
|
|
‘Wil je een remedie tegen steken van schorpioenen, spinnen, spinnekokken en alle giftige insecten, dan moet je een duizendpoot vangen met een vel op zijn rug, liefst en levende. Je zet hem op methyl alcohol en doet er een teen van de rode knoflook bij en laat dat trekken. Bij een steek van zo’n beest schud je de remedie goed en wrijft er de plek mee in. Je merkt het meteen als een steek van een insect vergiftig is. Je tong wordt ranzig en je krijgt dorst; het vergif dat zich in je lichaam heeft verspreid veroorzaakt die dorst. Een… lees verder »
|
|
Varia
|
|
DAGBOEK
Bartholomeus Senior Jr., inwoner van Curaçao leefde van 1791-1873, en was kapitein van het corps vrije mulatten. Hij heeft een familieregister bijgehouden dat tevens een dagboek was van de gebeurtenissen die het eiland beroerden. Een klein, duidelijk geschreven boekje met waardevolle gegevens over slaven, straffen en de grote slavenopstand van 1795.
In 1856: ‘Martijn, slaaf van Jurrian Delannoy is vanhier gevlucht samen met 14 slaven. Den 23 Augustus zijn gevlucht twee slaven van mijn schoonmoeder met namen Antoin en Pierre, naar Coro met enige andere vluchtelingen.’ (Db. 248)
‘De heer Senior vertrekt naar Portorico met twee slavenjongens… lees verder »
|
|
Pipita
|
|
Na een lange reeks dienstjaren in een hoge functie is de Curaçaose heer nu gepensioneerd.
Hij geniet. Hij leest veel en houdt alle kranten nauwkeurig bij.
Daar hij behalve zijn pensioen nog andere inkomsten heeft, geeft hij heel zijn pensioen weg, iedere maand.
Hij stopt het in een gewone envelop en stuurt het aan een liefdadige instelling. Zonder afzender.
Het zou hem bedroeven als men er ooit achter kwam, wie dat geld stuurde.
Iedere maand een kilo erbij, dat is al te gek. Ze ging naar de dokter.
Die wist er wel raad op: een streng dieet. Er stond maar… lees verder »
|
|
Varia
|
|
GODSDIENST
‘Tot de heilige Clara bidden veel mensen om opheldering te krijgen in moeilijke zaken. Ze zetten witte bloemen voor haar beeld en een glas helder water en bidden dan. Maar ook houdt de vrouw een noveen tot de heilige Clara, die wil trouwen met een man die al getrouwd is, om hem van zijn vrouw af te halen. Wel vreemd je tot een heilige te wenden die zaken opheldert om een leven te gaan leiden dat verkeerd is.’ (B1679)
‘De heilige Elias, Baron van het kerkhof, wordt door veel mensen aangeroepen om bescherming op de weg. Buschauffeurs… lees verder »
|
|
Remedie
|
|
De meest bekende en meest geraadpleegde curioso van het verleden was ongetwijfeld Ma Ja Felipa van Seru Sjajo bij Barber. Een oude vrouw van Zjaro herinnert zich nog bij haar in behandeling te zijn geweest.
‘Toen ik 13 jaar oud was moest ik mijn eerste communie doen, maar ik had een lelijke wond aan mijn been, een soort gezwel. Lang had ik verzwegen hoe ik er aan kwam; ik had er een steen tegen aan gekregen. Ik moest met mijn moeder naar Bandabao, naar Ma Ja Felipa, een lange reis, per ezel en te voet.
Ma Ja beklopte… lees verder »
|
|
Pipita
|
|
Een groot aantal details en nuances van de volkskunde zijn zo delicaat, dat ze moeilijk in een zakelijke beschrijving zijn vast te leggen. Daarom heb ik ze weergegeven in de vorm van schetsjes, die evenzeer als de zakelijke beschrijvingen de werkelijkheid tot inhoud hebben, maar deze op een andere, m.i. zuiverder wijze belichten.
Dinchi is zestien en smoorverliefd op een gescheiden man van 43, die bovendien een erg goede bekende van de politie is.
De moeder van Dinchi raadpleegt grootmoeder. Deze zegt, dat je een echte liefde niet mag breken.
Dinchi trouwt.
Twee weken later komt ze huilend bij… lees verder »
|
|
Remedie
|
|
In 1868 deed de districtmeester van Bandabao een schriftelijk verzoek om een dokter voor zijn gebied. Dit verzoek werd afgewezen. De gouverneur meldde, dat er nooit klachten binnenkwamen omtrent de medische verzorging en er dus geen reden bestond om daar een dokter te plaatsen.
Toen in 1816 deze eilanden voor de tweede keer uit handen van de Engelsen naar de Hollanders overgingen, vroeg het centrale bestuur op Curaçao per brief aan de commandeur van Bonaire, hoe de toestand daar was. Punt 8 luidde: ‘In welke staat bevindt zich de Geneeskunden’. Er werd geantwoord: ‘De chirurgijn is voor eenige jaren… lees verder »
|
|